Thérèse Desqueyroux door François Mauriac

Francois Hij leefde van 1885 tot 1917 in Landes. Landes is een eenzame streek met veel natuur. Dit heeft hem heel erg beinvloed. Zijn vader is jong gestorven. Hij heeft 1 zus en 3 broers. Het Christelijk geloof speelde een grote rol. Francois heeft het best arm gehad, maar zijn geloof sterkte hem. Ook heeft hij geen fijne jeugd gehad. Hij keek altijd uit naar de zomervakantie, dan kon hij in bomen klimmen, enz. Thema’s; jeugd, geloof, natuur, eenzaamheid, Les Landes. Vaak komt ook de zoektocht naar liefde in zijn boeken voor (gemis van zijn vader). Hij heeft heel erg veel boeken geschreven. In zijn romans beschrijft hij vaak; families in gegoede burgerij, zij woonden in Les Landes. Het egoïsme van families, de onoprechtheid hiervan en hij veroordeeld dit. Hij beschrijft mensen die opzoek zijn naar puurheid en echt geluk. Ook bestudeert Francois graag het innerlijk. Hij heeft veel psychische romans geschreven. Hij beschrijft veel gedachten, gevoelens, karakter. Inhoud Hoofdstuk 1 Therese zat in de gang van het paleis van justitie. Haar advocaat opende de deur. Ze was bang opgewacht te zijn en aarzelde om naar buiten te gaan. Een man met een opstaande kraag verschijnt achter een boom. Ze herkende haar vader. De advocaat riep naar har vader; “vrij spraak” en draaide zich toen naar Therese en zei; “u kunt komen, er is niemand”. Haar vader reageerde heel koud, hij gunt haar geen blik, en kuste haar niet eens. Theresa’s vader praat de hele weg naar de koets met de advocaat. “Er kan geen verrassing meer zijn?” “Nee, nu niet meer” “Na de getuigenis van haar man, dat is zeker” “Zeker, …..zeker, men weet het nooit” Therese zegt dat er geen slachtoffer in deze affaire is. Haar man heeft een getuigenis afgelegd die Therese van een straf heeft weerhouden. M. Laroque had de koets laten staan op een verlaten plek om de aandacht niet te trekken. Therese probeerde niet naar het gesprek van de twee mannen te luisteren. Zij liep achter hen aan en de mannen discuseerden verder net alsof Therese niet aanwezig was. Onderweg kwam er soms een man op een fiets of een karretje voorbij. Therese probeerde zich te verstoppen. Maar nu de nacht gekomen is zou toch niemand haar herkennen. Volgens de advocaat was de getuigenis van m. Desqueyroux voorbeeldig. Ze discuseerden over hoe het komt dat er een rechtzaak is gekomen. Therese d’r man was ziek, de dokter die hen verzorgde zag dat er iets niet klopte (er was sprake van een vals recept) en zorgde ervoor dat Therese voor de rechtbank kwam. Haar vader was bang voor het schandaal want hij deed mee aan de senaat verkiezingen. Plots ziet ze het gezicht van haar onbekende oma, Julie Bellade. Zij is ook een schandaal begaan. Van haar zijn alle foto’s weg. Haar bestaan is uitgevaagd. Therese bedenkt dat men op die manier ook had kunnen vergeten. Dan was het later voor haar dochter Marie dus niet mogelijk in een fotoalbum diegene terug te vinden die haar op de wereld had gezet. Eindelijk merkte haar vader haar op en vroeg of therese tevreden was. Zij vertelde dat ze zoveel had afgezien, ze was moe. Ze vraagt zich af of het van belang is, wat maakt het uit? Maar haar vader luisterde niet meer naar haar. Het enige wat nog telde van zijn politieke toekomst. Deze werd in gevaar gebracht door therese. Gelukkig heet zij niet meer Laroque, maar Desqueyroux. Toen vroeg de advocaat of zij deze avond nog naar meneer bernard Desqueroux zal gaan. Zij antwoordde; natuurlijk, mijn man wacht op mij. Maar dan herinnert zij zich dat ze naar haar moet gaan. Wat zal zijn reactie zijn, hij zal vast nog een beetje ziek zijn. Ze moet opnieuw leven aan zijn zijde. Tijdens het onderzoek hebben ze wel contact gehad, maar dan alleen op zakelijk niveau en met anderen erbij. Ze ziet in haar hoofd het eenzame huis waar hij op haar wacht. Ze probeert zich de 1e blik in te beelden. Ook denkt ze aan deze nacht en de andere dag, s’ochtends en de komende weken. Het zal nooit meer hetzelfde geweest zijn tussen hen samen. Dan breek bij therese paniek uit. Ze begint te aarzelen. Dan verteld ze de advocaat dat ze van plan is om een paar dagen bij bernard te blijven en als hij beter is, zal ze terug gaan naar haar vader. Maar toen reageerde haar vader fel. “Ben je gek geworden?”, “Je man verlaten, nu?” “Je moet dicht bij elkaar blijven, twee handen op 1 buik, tot de dood jullie scheidt.” Dan ziet therese in dat haar vader gelijk heeft. Therese vraagt dan of haar vader degene zal zijn die naar Argelouse komt. Maar nee, hij zal op haar wachten op de marktdag, elke donderdag, zoals gewoonlijk. Haar vader vindt het ongelooflijk dat therese haar gewoontes wilt veranderen. Dat zal hun dood zijn. Volgens haar vader moet therese alles doen wat haar man wilt.
Hoofdstuk 2 De koets gaat aar het station van Nizan. Therese wenst nooit meer Argelouse te bereiken. Ze vraagt zich af wat de 1e woorden van Bernard zullen zijn. Dat zijn valse bekentenis haar leven heeft gered? Waarschijnlijk zal hij vanavond geen vragen meer stellen, maar morgen. Ze droomt dat de rechter haar opnieuw ondervraagt. Ze droomt dat het pakje met vergif verstopt zit in de binnenzak van haar oude jas. De rechter schiet in de lach,…. Therese wordt opgelucht wakker van een nachtmerrie die ze als jong meisje vaak droomde. Het ging over een fout waarvan ze opnieuw examen moest afleggen. Vrij,…wat meer te wensen. Ze vertrouwt bernard. Ze zal voor hem niets meer verstoppen wat ze gedaan heeft of dacht / denkt. Dat is de redding. Ze heeft nog genoeg tijd voor haar biecht. Wat zal hij haar zeggen? Bij welke bekentenis moet ze beginnen? Hoe moet degene die een misdaad begaat uitleggen wat hij/zij gedaan heeft. Therese kent haar eigen misdaden niet. Ze heeft hetgene waarvan ze beschuldigt wordt niet gewild. Het station van Nizan nadert, ze stapt uit de koets. Therese wordt herinnerd aan Anne. Ze gingen samen eten in een simpele herberg. Zonder twijfel spraken ze samen over hun vrienden. In de coupe van de trein vraagt therese zich af hou ze bernard duidelijk moet maken dat ze zoveel afgezien heeft. Therese droomt dat Bernard het volgende over haar bekentenis zal zeggen; “ga in vrede Therese,….wees niet ongerust. In het huis van Argelouse zullen we samen de dood wachten. Ik heb dorst, maak een lekker glas fris voor mij klaar. Kan jij mijn liefde alle braaksel van vroeger herinneren? Jouw handen hielden mijn hoofd vast. Je hebt mij veel geholpen.” Acht denkt therese; hij zal niets begrijpen, ik zal alles moeten vertellen, terug gaan tot mijn jeugd. Op school hielden de leraressen haar als voorbeeldfunctie, omdat ze zo goed was. Zomers gingen ze naar Anne toe. Anne was zo puur, maar dat kwam voornamelijk door haar naïeve houding. Anne was opgevoed bij de nonnen en Therese vond dat Anne niets van het echte leven kende. Hoofdstuk 3 Argelouse is aan het einde van de wereld. De Larroques en Desqueyroux hebben hun huizen zo gelaten zoals sinds de dood van hun ouders. De vrouw van Jerome Larroque is aan het kraambed gestorven en hij wilde aan hun domein niets veranderen. Elk jaar kwam therse terug in de zomervakantie met de oudste zus van haar vader. Zij heette Clara en was doof. Bernard was de buurjongen. Hij het huis van zijn vader gekregen. Hij was er nooit behalve om te jagen. In de winter zat hij in Parijs om rechten te studeren. In de zomer kwam hij weinig naar zijn familie toe. Zijn moeder, stiefvader en halfzus Anne,…hij had er een hekel aan. Hij kon niet begrijpen dat zijn moeder die weduwe was, kon trouwen met deze man die geen geld had. De hele streek van het goed dat Therese en Bernard zouden trouwen zodat het domein/land bij elkaar bleef. Op 27 jarige leeftijd zal bernard trouwen met het rijkste en intelligentste van het land. Bernard is een intelligentere en meer gecultiveerde man dan de andere jongens van het land. Hij had een juiste spirit; hij was eerlijk en vriendelijk. Ook was het goed te vertrouwen. Therese trouwt eigenlijk met hem voor Anne. Volgens Therese had Anne helemaal geen smaak, ze hield niet van lezen, kleding maken, lachen en praten. Een middag in een hut op vogels jagen. Anne amuseerde zich met het doden van vogels. Therese vond het spel niet leuk, maar volgde toch. Anne wilde therese niet elke dag zien en therese was daar verdrietig om. Therese was bang om alleen te zijn en met tante Clara achter te blijven. De moeder van bernard beschouwt haar zoon als god. Therese heeft niet hun principes, maar wel veel geld. Maar therese trouwt ook om het land. Ook zoekt ze een toevluchtsoord in haar huwelijk. Maar hiermee treed ze binnen een familie als een religieuze orde. Hoofdstuk 4 Op hun trouwdag voelde therese zich verloren. Ze had het gevoel in een kooi terecht gekomen te zijn zonder terug te kunnen. Ze kon niet op Anne rekenen, want de kinderlijkheid van Anne was ten opzichte van therese te groot. Lang na deze dag spraken de mensen van Saint Clair nooit over het huwelijk zonder te praten over de jonge vrouw die aan iedereen verscheen. Therese van een ander persoon geworden. Ze was lelijk, zag er anders uit dan normaal en voelde zich opgesloten. Haar huwelijksnacht was ook vreselijk. Tijdens hun huwelijksreis bij de meren van Italie zakt bernard weg in zijn eigen plezier, zonder zich bezorgd te maken om zijn vrouw. Tijdens haar reis krijgt therese verschillende brieven van Anne. Ook een brief van mevrouw de la Trave aan bernard, om te vertellen dat Anne verliefd was geworden op jean Avazedo. Jean had tuberculose en was een jood. Men moest het huwelijk ontmoedigen. Vooral omdat er voor Anne besloten was om te trouwen met de zoon van Deguilhem. Zijn vader was 1 van de rijkste eigenaren van pijnbomen in het land. Anne vertelde in haar brieven dat ze verliefd was op jean. Ze schrijft over haar vreugde, het gelijk van de liefkozing, haar liefde voor Jean. Haar laatste brief ging erover dat haar ouders haar hadden opgesloten omdat ze haar wilden tegenhouden voor de jongen waar ze verliefd op was. Therese word een beetje jaloers op Anne en gebruikt de foto van jean die Anne had opgestuurd als Voodoo. De moeder van Bernard rekent erop dat therese terug komt om Anne haar grote liefde te doen vergeten. Daarom keren ze plotseling terug naar Argelouse. Voordat ze parijs verlieten eten ze nog wat en praten over niets anders dan Anne. Bernard had gevraagd aan therese om de zaak in de hand te nemen wat betreft Anne. Therese vroeg waarom zijn ouders zo tegen het huwelijk van Anne en Jean waren. Bernard vertelde dat het ten 1e een geloofskwestie was, maar ook omdat hij tuberculose had. Ze ging vroeg naar bed, maar kon niet slapen. Ze las de laatste brief van Anne nog eens. Volgens therese moest Anne begrijpen dat geluk onmogelijk is. De andere morgen tijdens de koffie moest therese overgeven. Ze was in verwachting,….. Hoofdstuk 5 Anne zat te flaneren in de tuin, maat ze mocht niet uit. Therese zegt tegen de ouders van Anne dat ze haar een reis aan moeten bieden, dat brengt haar wel op andere ideeën. Therese zal dan met jean praten. Ze gingen naar Biaritz. Voordat ze weggingen kuste Anne therese en zei dat ze veel vertrouwen in haar had. Terwijl ze haar kuste voelde Anne het kindje dat therese in haar buik droeg. Therese wenste het kindje niet. Ze had er moeite mee, het is namelijk van een man waar ze niet van houdt. (Anne is er zeker van dat ze jean een keer terug vindt, ze denkt dat therese ervoor zorgt dat alles goed zal aflopen) Hoofdstuk 6 Voordat Anne en haar ouders weggingen werd therese bijzonder moe. Ze gingen in het huis van therese wonen. Daar was meer comfort en tante clara nam de huishouding op zich. Elke morgen maakte bernard therese erop attent om met jean te gaan praten. Dat vond ze niet leuk. Ze werd er zenuwachtig van en kon bernard steeds minder verdragen. Ze dacht dat dat kwam omdat ze in verwachting was. Berdnard werd steeds banger om dood te gaan. Op een nacht werd hij wakker en had hij pijn. Hij nam therese’s hand om zijn borst te voelen. Hij dacht dat hij hartlachten had, maar therese zei dat hij zenuwachtig was. Bernard had steeds meer moeite om de slaap te vatten. Op een dag vond bernard therese op bed en verweet haar dat zij nog steeds niet met jean gesproken had en dat jean snel moest vertrekken. Hij verwijt haar dat ze haar bed niet uit wil. Haar schoonmoeder zit maar te wachten. (Anne zit nog steeds in de trein en denkt nog steedes na,…) Hoe moet ik bernard wijsmaken dat ik nooit van jean gehouden heb? En dat ik om deze reden hem niet heb proberen te vermoorden. Bernard moet begrijpen dat ik hem in die tijd niet haatte. Hij was niet zo slecht. Alleen haar vader vond ze beter. Haar vader kwam vaak bij haar in Argelouse, maar niet in Sint Claire. Hij hield niet zoveel van de familie Latrave. Ze hadden altijd woorden. Het enige gezamenlijke punt was; veel grondbezit. Op 1 dag, na een slechte nacht, had bernard besloten om naar Bordeaux te gaan om een arts op te zoeken. Die dag gaat zij voor het eerst naar jean. Toen ze naar jean ging was ze moe en haar uik was zwaar. Ze sprak hem aan op strenge toon; hij mocht zo’n fatsoenlijk gezin niet storen en geen paniek zaaien. Jean stond recht op, hele grote wangen en een warm gezicht. Misschien had hij Anne valse hoop gegeven. Maar Anne kon ervan getuigen dat hij niet te ver gegaan was. Therese was gecharmeerd. Beiden gingen terug naar Argelouse pratend over religie en litteratuur. Ze vond hem interessant, maar was niet verliefd. Jean was de 1e man die zij ontmoete van wie het geestelijke leven belangrijk was. Ze spreken nog een keer af omdat ze eigenlijk weinig over Anne gesproeken hebben. Dan zullen ze praten over hoe het verder moet. Jean wilde niet met Anne trouwen. Hij dacht er nog niet aan om zich te vestigen. Hij heet haar een paar leuke uurtjes gegeven. De enige die ze waarschijnlijk in haar trieste bestaan zal krijgen.
Hoofdstuk 7 Bernard zat voor de deur op therese te wachten. Alles was goed gegaan. DEe dokter had gezegd dat hij een beetje ziek was, daarvoor had hij een kuur gekregen “fowler” op basis van arsenicum. Aan tafel vertelde therese over haar ontmoeting met jean. Ze verzon dat jean bereid was aan Anne een brief te schrijven, om alle hoop (trouwen) op een zachte manier te ontnemen. Bernard was beledigd toen hij hoorde dat Jean helemaal niet van plan was om met Anne te trouwen. Volgens hem kan Jean ook onmogelijk trouwen met Anna de la Trave! Meerdere ontmoetingen vonden plaats tussen jean en therese. Jean vertelde over zijn leven in Parijs, therese hield ervan hiernaar te luisteren. Hij stimuleerde therese om haarzelf te zijn. In Argelouse moest therese haar hele leven blijven liegen vond hij. Therese hielp hem met zijn brief aan Anne. Bij zijn vertrek naar Parijs vond therese Argelouse saai/stil. Na zijn bezoek aan de dokter heeft bernard zijn eetlust terug. Na het eten, bij het vuur kan therese zich niet beletten om aan jean te denken. Dan gaat ineens de deur open. Anne stapte binnen, met vuile schoenen, het gezicht aangedaan, ze had gehuild. Ze was geariveerd in Saint-Clair te voet, in de nacht. Na ontvangst van jean’s brief was ze weggelopen uit Biarits, om jean nog 1 keer te kunnen ontmoeten voor zijn vertrek naar Parijs. Therese vertelde dat jean dezelfde dag nog vertrokken was. Anne stond erop / wilde gelijk naar vilmeja (station). Therese vergezeld Anne naar Vilmeja. Anne roep Jean, maar alles is verlaten. Terug naar huis zat bernard op therese en Anne te wachten. Bernard en Anne begonnen ruzie te maken, er ontstond een scene. Bernard pakte anne beet (bij haar pols) en sloot haar op in haar kamer. Therese begreep dat bernard haar rechter wordt. Hij had al besloten water met haar moest gebeuren,….. Hoofdstuk 8 Anna leefde in Saint-Clair. Therese heeft Argelouse tot de bevalling niet meer verlaten. Ze heeft een brief naar jean gestuurd, maar deze werd niet beantwoord. Zonder twijfels was een vrouw die inverwachting was niet interessant voor hem. Therese probeerde in jean’s wereld te leven. Ze las boeken die jean bewonderde, maar ze begreep ze niet. De boeken kwamen uit Bordeaux. Bernard was teder en lief voor haar. Ze had de indruk alleen voor het kind te leven. Voor de familie (zeker ook voor bernard) leek maar 1 ding belangrijk en dat was de toekomstige baby. Naar gevolg van de slechte staat van de weg, werd therese in december terug gebracht naar Saint-Clair. Anne kwam alleen met het eten opdagen, ze sprak nooit met elkaar. In deze periode sprak de familie erg veel over de pastoor, een jonge man die niet met zijn kudde kon communiceren. Therese ging echter vaak naar de kerk om de pastoor te horen preken, in de hoop er wijzer van te worden. Tijdens haar zwangerschap heeft therese veel afgezien. Maar na de bevalling van haar dochter Marie had ze pas echt het gevoel dat het leven ondragelijk was. Ze liets echter niets merken. Er was geen enkele scene tusse haar een bernard. Het mocht niet gezegd worden dat haar dochtertje op haar man leek. Anne had vrede gesloten met therese om dichter in de buurt te kunnen zijn van de baby. Therese krijgt steeds meer de pest aan haar man. Zijn stem, zijn lijf, genoegzaamheid. Alles viel verkeerd. Er kwamen weken zonder regen en bernard was bang voor bosbranden. En opnieuw had hij last van zijn hart. Vijfhonderd meter hectaren ging in vlammen op. Therese droomde om haar sigaret in het pas te laten vallen, tot alles in vlammen op zou gaan. Maar daarvoor hield ze te veel van de bomen / het bos. Daar is ze, in de trein terug naar bernard. Welke uitleg moet zij geven? Dat was op een dag bij de bosbrand. Ze zag bernard met zijn knecht balion praten. Ze zag dat bernard te veel / grote druppels Fowler in zijn glas deed. Hij drinkt het in een keer op. Therese wil bernard waarschuwen dat hij meer fowler gebruikt dan normaal is. Maar ze is moe, door de warmte en drukte en zegt niets. Die nacht werd bernard ziek. (de dokter kwam) Ze vroeg zich af of het fowler werkelijk schuldig was aan de ziekte van bernard en daarom probeerde ze het nog maar een keer om er zeker van te zijn. Daarom laat ze een paar weken later weer wat extra druppeltjes fowler in bernards glas vallen. Thresese was geïnspireerd door haar daad. Bernard werd nog zieker. De dokter (Pedemay) liet een arts uit Bordeaux komen. Gelukkig was de staat waar in bernard verkeerde de volgende dag verbeterd. Drie weken later sprak men van herstel. Bernard liet zich naar Argelouse brengen. Hij hoopte dat hij beter zou zijn voor het jachtseizoen. In deze tijd was therese heel erg moe. Tante Clara lag ziek op bed, daarom moest therese alles in de huishouding zelf doen. Begin december trof een nieuwe aanval bernard. Trillend werd hij wakker, zijn benen waren stijf en gevoelig. Pedemay belde naar Bordeaux waar hij met spoed werd opgenomen. En vanaf die dag begon hij te genezen. Tijdens bernards verblijf in bordeaux verbleef therese alleen in argelouse. Men sprak over een vals recept en therese werd hiervan verdacht. Haar vader zocht een avond op en smeekte haar de waarheid te vertellen. Dit alles om zichzelf vrij te pleiten. Er was nog tijd en alles kon nog gered worden. Therese herinnert zich nog de volgende scène met haar vader bij het ziektebed van tante Clara; therese legde op monotome toon uit dat het valse recept haa gegeven was door een onbekende man….op weg naar Argelouse. De onbekende man had gevraagd om zijn recept mee te nemen, therese liep toch naar de apotheek. Hij zou de andere dag het medicijn bij haar op komen halen. Therese d’r vader was niet overtuigd,….Hij luisterde met ongeduld en weigerde het verhaal te geloven. Hoofdstuk 9 Opweg naar Argelouse woelde therese haar verhaal in elkaar zakken. Er deugde niets. Haar betekenis stelt niets voor. Het mooiste is om te zwijgen. Stil zijn en op gestelde vragen een antwoord geven. Misschien zal bernard haar met open armen ontvangen. Zonder iets te vragen. Ze wil graag getroost worden, haar hoofd op een schouder neerleggen en huilen. Maar ze weet dat het niet zo zal zijn. Plots stopte Balion bruut. Twee schaduwen komen naar voren, bernard en tante Clara. Bernard is haar toch tegemoet gekomen. Ongeduldig,…om de goede afloop te vernemen. Therese staat op en roep; “vrij spraak!” Zonder iets te zeggen stappen bernard en tante clara in de koets en bernard neemt de touwtjes in handen. Tante Clara gaat tussen het echtpaar in zitten. Bernard roept keihard in haar oor dat alles opgelost is. Tijdens de reis zeggen bernard en therese niets. Eenmaal thuis gaat therese met bernard naar buiten. Ze lacht naar bernard. Ze kan onmogelijk haarzelf verdedigen, alles uitleggen. Alles is van te voren vastgelegd. Bernard kijkt niet naar zijn vrouw. De enige oplossing voor therese was; verdwijnen, stil zijn, vertrekken in de nacht, zorgen dat bernard nooit meer last heeft van haar,……haar foto’s verbranden. Mijn dochtertje zal mijn naam nooit weten,… De familie zal doen alsof ik nooit bestaan zou hebben. Therese vraagt bernard haar te laten verdwijnen. Bernard draaide zich om, woedend. “Wat, heb je nog wensen!? Hetgeen dat je te doen staat is naar mij te luisteren, mijn orders opvolgen!” Bernard stotterde niet meer. Therese was niet bang. Ze lachte. Bernard had een brief in zijn hand. Kwaad zegt hij dat therese naar hem luisteren zal. Hij heeft haar beet in zijn macht. Naar de beslissing genomen door de familie,…anders,…..Anders wat? “Te laat” riep therese. Je hebt in mijn voordeel een getuigenis afgelegd. Je kunt nu iet terug. Je zult aangeklaagd worden wegens valsheid in het geschrift. Bernard antwoordde dat je altijd nieuwe feiten kan ontdekken. Dit belastend bewijs heeft hij in zijn bureauladen liggen. Therese schrok en vroeg; “wat wilt u van mij?” Bernard antwoorde dat alleen de familie van belang is. Alleen voor de eer van zijn familie heeft hij de rechtsgang (justitie) van zijn land verraden. Het belangrijkste op dit moment is dat iedereen denkt dat hij therese gelooft. Dat iedereen denkt dat therese en bernard gelukkig samen zijn. Ze moeten snel handelen. Morgen gaan ze in het huis van desqueroux wonen (van therese). Hij wil tante clara er namelijk niet bij hebben. Therese zal in haar kamer eten en andere kamers/vertrekken zijn verboden terrein voor haar. Ze kan wel in het bos gaan lopen. Zondag’s zullen ze gezamenlijknaar de mis gaam. Dan moeten de mensen hun arm in arm zien. De 1e donderdag van de maand zal therese zoals gewoonlijk met haar vader naar de markt gaan. En Marie?,…. Marie vertrekt morgen naar saint-clair, dan zal bernard’s moeder haar meenemen naar ‘Le Midi’ (zuid-frankrijk). We zullen zeggen dat het voor gezondheidsredenen was. Op haar 21ste zal marie het domein erven. Volgens bernard is alles niet meer belangrijk. Therese is niets meer. Als Anne over een paar maanden de zoon van Guilhem zal trouwen zal bernard zich vestigen in Saint-Clair. Therese zal dan hier blijven en word zot verklaard. Ze zullen wel een reden vinden,… ze blijft in Argelouse tot haar dood. De zaak is geregeld. Bernard is heer een meester. De enige manier voor therese om dit huis te verlaten in met haar polsen vastgebonden. Volgens bernard durft ze de familie zo niet te schande toe te brengen. Om zeker van zijn zaak te zijn zij bernard dat als therese zou vluchten, dat ze dan schuldig erkent zou worden. De justitie zal zijn loop hebben. Als Anne en Marie er niet waren,…. Neem de tijd en enk er nog eens over. Therese antwoord dat haar vader er altijd nog is. Maar daar gaat bernard tegen in. Haar vader heeft zijn carrière en denk er alleen aan het schandaal in de doofpot te stoppen, koste wat kost. Dat de instructies zo snel afgelopen zijn is aan hem te danken. Hoofdstuk 10 In de salon zat therese in het donker te denken. Ze heeft teveel naar jean geluisterd, dat was niet nodig geweest, het was dom. Ze heeft de familie kapot gemaakt. Dus zijn moest kapot,.. Ze stond op, ging naar het raam,…vluchten, maar zonder geld. Zonder bernard kan zij geen geld ontvangen. En het bewijs dat bernard in zijn bezit heeft? Dat zijn zeker leugens? Of heeft hij het pakje met vergif gevonden/ Om daar zeker van te zijn doorzoekt ze haar oude jas. Gevonden,.. Ze kijkt ernaar. Het is zo gemakkelijk. Je hoeft er alleen wat van te drinken en alles is voorbij. Ze stapte in Marie haar kamer. Ze lijkt op haar. Therese pakt een glas water en vult het met gif. Ze aarzelt, wat is eigenlijk de dood? Plotseling komt Balionte binnen. Zonder te kloppen. Tante Clara is dood. Ze ligt aangekleed op haar bed en haar lichaam is koud. Hoofdstuk 11 Na de begrafenis van tante Clara gingen bernard en therese terug naar hun huis desqueyroux in Argelouse. Dat was sinds jaren onbewoond. De herfst was zeer mooi. Bernard had het druk met jagen. S’avonds at hij met de knechten. In oktober werd het vlug donker. Therese vond zelfs haar dagelijkse wandelingen niet meer interessant. De mening van de mensen in het dorp werkt in haar voordeel. Want wat ze niet wist, was dat haar vader en familie de la Trave over haar sprak als een onschuldig slachtoffer op het punt om dood te gaan. De laatste dag van oktober trof een flinke wind met storm afkomstig van de Atlantische kust en met regen het huis. Diezelfde avond ging therese naar beneden,.. Bernard zat bij de openhaard. Geschrokken stond hij op. Balion stopte met schoonmaken en zijn vrouw Balionte liet haar breisel, voor wat het was, vallen. Bernard zegt dat therese helemaal niet in de keuken mag komen. Dat was verboden terrein voor haar. Maar hij haar toch ziet verteld hij dat de mensen in Saint-Clair sympathie voor haar gevonden hebben. Ze geloven dat zij een beetje ziekelijk is. Bernard zegt dat hij van tijd tot tijd een bezoekje zal brengen en dat therese niet meer naar de mis hoeft te gaan. Therese was stomverbaasd. Bernard drukte haar op het hart dat het zo een snel succes was. Therese vroeg naar Marie. Bernard zei dat het goed ging. Ze zouden op reis gaan. Met Anne en mevrouw de la Trave, naar Beaulieu. Therese sliep slecht. Ze droomde van jean, in Parijs. Ze gingen in een restaurant uit eten. Als ze maar geld had, dan kon ze vluchten naar Parijs en naar jean. Een vrouw alleen in parijs. Ze moest dan werk zoeken,..de kost verdienen,.. onafhankelijk. Therese bleef vaak op bed liggen. Balionte verzorgde haar bed niet meer,…ze at net meer. Haar sigaretten zijn meegenomen door Balionte. Het is koud, guur, maar ze wil gewoon afzien. Misschien is dat haar enige doel in het leven.
Hoofdstuk 12 Een brief van meneer,.. “Ik ben gelukkig te weten dat alles goed is in Argelouse. 20 december ben ik terug.” Therese probeerde het leven opnieuw te beleven. De draad op te pakken. Eten en drinken. De 18e werd ze wakker. Bernard en mevrouw de la Trave waren aangekomen. Bernard ging niet naar zijn vrouw toe. De zoon van Deguillhem had thuis beloofd dat hij alles goed zou onderzoeken. Men vond de hele gang van zaken namelijk vreemd. Mevrouw de la Trave zij tegen Bernard dat hij zijn vrouw op moest zoeken. Ze is misschien ziek. Therese kwam naar beneden, zachtjes, langzaam de trap af. De spanning was om te snijden. Wat ging therese doen, hoe zou ze reageren? Ze was vermagerd,.. Ze zei dat ze verheugd was te horen dat Anne verloofd was. Anne vroeg therese waarom zei niets vroeg over marie. Therese vroeg daarom of anne wat over marie wilde vertellen. Tegelijk dacht ze dat Anne de pest in haar zou hebben omdat ze niets over marie gevraagd heeft. Aan tafel werd over koetjes en kalfjes gesproken, therese zat niet lekker. Ze zag dat bernard bang was. Tijdens zijn afwezigheid was therese slecht verzorgd. Maar nu mag ze als vanouds weer beneden eten. Vanaf die dag zorgde bernard weer voor haar. Hij jaagde veel, maar was altijd thuis voor het eten. Hij zei dat therese niet zo veel moest roken, maar lekker eten en wandelen. Op een avond zei bernard dat hij wilde dat therese wachtte tot de trouwerij van anne. En daarna zal ze vrij zijn. Er komt dan geen officiële scheiding. Therese sliep, ze was niet gelukkig. Waarom deze beslissing van Bernard? Misschien moest het van zijn moeder. Iedereen en vooral haar vader zal tevreden zijn wanneer therese verdwijnt. Dat was het belangrijkst. Hoofdstuk 13 Op 1 dag, rond maart zat bernard met therese op een terras in Parijs. Hij probeerde te lachen. Afscheid nemen viel zwaar, maar hij wilde de wensen van therese tegemoet komen. Bernard vroeg waarom therese zo’n hekel aan hem had. Ze zei spottend,…”dat weet ik niet”. Misschien om uw reactie te testen. U bent zo zeker van uzelf.” “Geestig tot op het eind!” riep Bernard. Teherese zei dat alle redenen die ze op zou geven vals zouden lijken. Aan man als bernard is toch zeker van zijn daden, zonder twijfels. Maar volgens bernard was er toch een dag waarop therese de beslissing heeft genomen. Zij antwoordde hierop dat dat was op de dag van de grote bosbrand. Het was zo eenvoudig. Maar ze benadrukt wel dat ze niet probeert om zichzelf hiermee vrij te pleiten, verre van dat. Therese ging zichzelf flink beschuldigen. Ze moest tot op het einde gaan. De therese die het leuk vond om haar bomen te tellen, is dezelfde therese die trots was om bij de desqueroux te horen. Bij een goede familie uit Les Landes. Er waren dus eigenlijk 2 thereses. Ze zal terug moeten komen voor zaken, voor Marie. Bernard vertelde dat zij terug moest komen bij elke reünie waar het belang en de eer van hun naam van belang was. Eb in het belang van Marie. Dat men hen allemaal samen zag als 1 grote familie. Er zijn genoeg trouw feesten en begrafenissen. Bernard keek op zijn horloge. Het was kwart vor elf. Net de tijd om naar het hotel te gaan, de bagage op te halen. Als bernard nu zei dat hij haar zou vergeven, zou ze opstaan en met hem mee zijn gegaan. Maar bernard zei niets. Dan vraagt ze bernard toch om vergevenis. Als hij zich alleen wil voelen zonder haar, dan had zij beter dood kunnen zijn. Bernard antwoordde dat er altijd een vrijgezel is bij desqueyroux en nu is hij het. Hij heeft daarvoor alle kwaliteiten. Jammer dat zij samen een dochter hebben gekregen voor de naam / de opvolging. Als ze samen waren gebleven hadden ze toch geen kinderen gekregen. Hij riep een taxi. Therese zat lekker in haar stoel. Ze had geen zin om Jean op te gaan zoeken. Ze begon honger te krijgen en ging naar het restaurant Rue Royale en ze bestelde een halve liter wijn en sigaretten. Een jongeman aan de andere kant bood haar zijn aansteker aan. Ze voelde zich goed. Achteraf was ze best knap in haar tailleur pakje. Ze zag opnieuw de weg naar Villandraut, die nacht tussen de bomen, een uur geleden wilde ze nog terug met bernard. Niet te geloven. Ze vond het niet belangrijk om van een streek of regio te houden. Oceaan of land, alleen de mens vond zij interessant. De bruisende bossen bij argelouse waren alleen interessant omdat zij zo levend waren. Therese had een beetje gedronken en gerookt en lachte alleen. Ze ging de straat op en begon te lopen, nergens en overal,….