The Voice UK

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Voice UK
The Voice UK
Genre Talentenjacht
Bedenker John de Mol
Presentatie Emma Willis (2014-heden)
Holly Willoughby (2012-2013)
Jury Will.i.am (1-heden)
Sir Tom Jones (1-4, 6-heden)
Jessie J (1-2)
Danny O'Donoghue (1-2)
Ricky Wilson (3-5)
Kylie Minoque (3)
Rita Ora (4)
Boy George (5)
Paloma Faith (5)
Jennifer Hudson (6-8)
Gavin Rossdale (6)
Olly Murs (7-12)
Meghan Trainor (9)
Anne-Marie (10-12)
LeAnn Rimes (13-heden)
Tom & Danny (13-heden)
Land van oorsprong Verenigd Koninkrijk
Taal Engels
Uitzendingen
Afleveringen 77 Bewerken op Wikidata
Seizoenen 13
Zender BBC One (seizoen 1 t/m 5)
ITV (seizoen 6-heden)
Officiële website
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie

The Voice UK is de Britse versie van het Nederlandse televisieprogramma The voice of Holland. Het eerste seizoen begon op 24 maart 2012 op de Britse zender BBC One. Vanaf seizoen 6 neemt de Britse zender ITV de show over. De winnaar van The Voice UK krijgt een bedrag van £100.000 en een platencontract bij Universal Republic aangeboden.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

The Voice UK bestaat uit drie fasen, vier vanaf seizoen 2:

  • The Blind Auditions
  • The Battles (niet in seizoen 11)
  • The Knockouts (seizoen 2 - seizoen 9)
  • Callbacks (enkel seizoen 11)
  • De liveshows

Alle kandidaten die door de productie-auditie zijn gekomen, krijgen anderhalve minuut de tijd om de jury ervan te overtuigen dat zij The Voice hebben. Zij zitten echter met hun rug naar de deelnemers toe, en zullen dus hun beslissing moeten nemen op basis van muzikaliteit en stem. Wanneer meerdere coaches zich omdraaien, kiest de kandidaat zelf zijn coach uit een van de coaches die zich omdraaiden tijdens het optreden. Als er maar één coach draait, zal deze automatisch de coach van de kandidaat worden.

In de tweede fase, The Battles, moet iedere coach twee of drie teamleden kiezen die tegen elkaar strijden door een gekozen nummer samen te zingen. In seizoen 1 ging slechts een van de kandidaten door naar de volgende ronde: de liveshows. Vanaf seizoen 2 gaat de winnaar van The Battles door naar The Knockouts. Ook kan elke coach een kandidaat uit een ander team meenemen naar The Knockouts die in dat team zijn of haar Battle verloor. Dit heet in het programma Steal.

Vanaf seizoen 2 gaan alle Battle-winnaars en Steals door naar The Knockouts. In deze fase strijden een aantal kandidaten uit hetzelfde team opnieuw tegen elkaar. Slechts enkelen gaan door naar de liveshows. Daarin krijgen de kandidaten advies van hun coach en zingen zij in overleg met de coach een gekozen nummer. Het publiek thuis kan vervolgens stemmen welke kandidaat volgens hen naar huis moet. De laatste vier kandidaten gaan de strijd met elkaar aan in de finale; de uiteindelijke winnaar wordt met behulp van televoting door het publiek thuis benoemd tot "The Voice UK".

Coaches[bewerken | brontekst bewerken]

Coaches Seizoen
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
will.i.am
Sir Tom Jones
Jessie J
Danny O'Donoghue
Kylie Minogue
Ricky Wilson
Rita Ora
Boy George[1]
Paloma Faith
Gavin Rossdale
Jennifer Hudson
Olly Murs
Meghan Trainor
Anne-Marie
LeAnn Rimes
Tom & Danny

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Datum Zender Winnaar Winnende coach Presentatoren Coaches
1 2 3 4
1 2012 BBC One Leanne Mitchell Tom Jones Holly Willoughby Reggie Yates Will.i.am Jessie J Tom Jones Danny O'Donoghue
2 2013 Andrea Begley Danny O'Donoghue
3 2014 Jermain Jackman Will.i.am Emma Willis Marvin Humes Kylie Minogue Ricky Wilson
4 2015 Stevie McCrorie Ricky Wilson Rita Ora
5 2016 Kevin Simm Boy George Paloma Faith
6 2017 ITV Mo Adeniran Jennifer Hudson Cel Spellman Jennifer Hudson Tom Jones Gavin Rossdale
7 2018 Ruti Olajugbagbe Tom Jones Jamie Miller & Vick Hope Olly Murs
8 2019 Molly Hocking Olly Murs AJ Odudu
9 2020 Blessing Chitapa Meghan Trainor
10 2021 Craig Eddie Anne-Marie Anne-Marie
11 2022 Anthonia Edwards Tom Jones
12 2023 Jen & Liv Will.i.am
13 2024 LeAnn Rimes Tom & Danny

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • De eerste trailer werd op 6 maart 2012 gepubliceerd op het officiële YouTube-kanaal van de BBC, en werd binnen 24 uur meer dan 50.000 keer bekeken.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]